"خدا که فقط متعلق به آدم های خوب نیست
خدا خدای آدم های خلافکار هم هست
و فقط خود خداست که بین بندگانش فرقی نمیگذارد
او اِند لطافت .... 
اِند بخشش ..اِند بیخیال شدن ....
اِ ند چشم پوشی و رفاقت است."

اگر نشانی‌اَم‌ را بپُرسند،
می‌گویم‌:
تمام‌ پیاده‌روهای‌ جهان‌!
اگر گُذرنامه‌ بخواهند،
چشمان‌ تو را نشانشان‌ می‌دهم‌ !
می‌دانم‌ که‌ سفر کردن‌ به‌ دیارِ چشمانت‌،
حق‌ طبیعی‌ تمام‌ مَردُم‌ دُنیاست‌ !
.

در هیاهوی زندگی دریافتم چه دویدن هایی که فقط پاهایم را از من گرفت در حالیکه گویی ایستاده بودم !
چه غصه هایی که فقط به سپیدی مویم حاصل شد در حالیکه قصه کودکانه اى بیش نبود !
دریافتم کسی هست که اگر بخواهد میشود و اگر نخواهد نمی شود !
به همین سادگی ….

.
خدایا بیا پشت آن پنجره که وا میشود رو به سوی دلم !

بیا پرده ها را کناری بزن که نورت بتابد به روی دلم !

خدایا کمک کن که پروانه ی شعر من جان بگیرد

کمی هم به فکر دلم باش ، مبادا بمیرد

خدایا دلم را که هر شب نفس می کشد در هوایت

اگرچه شکسته ، شبی می فرستم برایت

.

قـــــطـره هـــای کــــوچـک آب

اقـــــیـانــــوس بــــزرگ را مـــی ســازنـــد

دانـــــه هـــای کــــوچــک شـــن

ســــاحــل زیــــبـا را . . .

لـــــحـظه هـــای کـــــوتاه

شـــــایـــد بـــی ارزش بــــه نــــظـر بــــرســـنـد ، اما …

کسانی هستند که از خودمان می رنجانیم

مثل ساعت هایی که صبح، دلسوزانه زنگ می زنند

و در میانِ خواب و بیداری، بر سرشان می کوبیم

بعد می فهمیم که خیلی دیر شده . . .

حـــکایـت زنـــدگی مـا شـده مــثـل دکــمـه ی پـــیـراهـن

اولــی رو کـه اشــتـبـاه بـــسـتی ،

تــا آخـــرش اشـــتـبـاه مـــیـری !

بــــدبـخـتـی ایــنـه کـه ؛

زمــانی بـه اشـــتـبـاهـت پـــی می بـری کـه رســیـدی بـه آخــــرش . .
.

زندگی یه زندگی....

آرزوی مبهمه مگه نه ....؟

یک طلوعه یک غروبه یک دمه مگه نه .....؟

زندگی یه کوره راهه یه امیده یک نگاهه

مثل یک چراغ روشن توی یک شب سیاهه مگه نه .....؟

قصه ی عزیز و اوجه قصه ی ساحل و موجه

قصه ی تنهاییه قصه ی یاس و امیده

یا سیاهه یا سفیده وصله یا جداییه

قصه ی نامه و ننگه حرف بی رنگی و رنگه

سربه سر رسواییه

رو لب بسته ی غنچه وقتی پاییز میاد

چه غم انگیز میاد چی بگه ...؟ به کی بگه...؟

زندگی عاقبتش نبودنه.....

یه سرود ناتموم سرودنه.....

بیادت می آورم تا همیشه بدانی که زیباترین منش آدمی محبت اوست ، پس محبت کن چه به دوست چه به دشمن که دوست را بزرگ کند و دشمن را دوست . ” کوروش کبیر “

*** عروس و داماد رو آب برد ***

*باباهم بابا های قدیم *

ماشالا بابا !!!!!

خانه

بهترین جای دنیا کجاست؟

کسانی که عادت دارند هر جای سفیدی که پیدا می‌کنند خانه بکشند، معمولا وابستگی عاطفی خاصی به خانه‌شان دارند. آنها که تزییناتی را روی خانه می‌کشند مثل پرده، شیشه پنجره، راه عبوری و ارتباطی و… یعنی دوست دارند در این زمینه‌ها سرمایه‌گذاری کنند مثلا خانه بهتر بگیرند، وسایل خانه بخرند. اما اگر فردی خانه‌ای بدون در و پنجره بکشد، حواستان را جمع کنید چرا که این فرد احتمالا مشکل بزرگی دارد، در واقع او در موقعیتی قرار دارد که احساس می‌کند هیچ راه فراری وجود ندارد

خداحافظ گل لادن، تموم عاشقا باختن.

ببین هم گریه هام از عشق، چه زندونی برام ساختن.

خداحافظ گل پونه، گل تنهای بی خونه.

لالایی ها دیگه خوابی، به چشمونم نمی شونه.

یکی با چشمای نازش، دل کوچیکمو لرزوند.

یکی با دست ناپاکش، گلای باغچمو سوزوند.

تو این شب های تو در تو، خداحافظ گل شب بو.

هنوز آوار تنهایی، داره می باره از هر سو.

خداحافظ گل مریم، گل مظلوم پر دردم.

نشد با این تن زخمی، به آغوش تو برگردم.

نشد تا بغض چشماتو، به خواب قصه بسپارم،

از این فصل سکوت و شب، غم بارونو بردارم.

نمی دونی چه دلتنگم، از این خواب زمستونی،

تو که بیدار بیداری، بگو از شب چی می دونی ؟

تو این رویای سر در گم، خداحافظ گل گندم.

تو هم بازیچه ای بودی، تو دست سرد این مردم.

خداحافظ گل پونه، که بارونی نمی تونه

 طلسم بغضو برداره، از این پاییز دیوونه

عشق فراموش کردن نیست ،بخشیدن است
گوش کردن نیست ، درک کردن است
دیدن نیست ، احساس کردن است
جا زدن و کنار کشیدن نیست صبر کردن و ادامه دادن است
حتی تنها

حتی کفش هم اگر تنگ باشد زخم میکند ، وای به وقتی که دل تنگ باشد !

زندگي با همه وسعت خويش محفل ساكت غم خوردن نيست!

حاصلش تن به قضا دادن و افسردن نيست!

اضطراب وهوس ديدن و ناديدن نيست!

زندگي خوردن و خوابيدن نيست!

زندگيجنبش جاري شدن است!

 زندگي کوشش و راهي شدن است از تماشاگه آغازحيات تا به جايي كه خدامي داند.

 زندگي چون گل سرخي است پر از خار و پر از برگ و پر از عطر لطيف، يادمان باشد اگر گل چيديم،عطر و

برگ و گل و خار، همه همسايه ی ديواربه ديوار همند.

زندگی سیبی است
گاز باید زد با پوست!

  سهراب سپهری

بی ربط نوشت :
داشتنِ یه حامی ، شیرین ترین چیز تو زندگی آدمه
چه زن باشه چه مرد.....♥

تا عاقل کنار آب به دنبال پلی میگشت

دیوانه پا برهنه از آب گذشت . . .

صفر را بستند
تا ما به بیرون زنگ نزنیم
از شما چه پنهان

ما از درون زنگ زدیم
این جهانی که همش مضحکه و تکراره
تکه تکه شدن دل چه تماشا داره 

خیلے وقت است تظاهـــــر بـہ شـــادے میــڪـنم !

حرفـــ میزنم مثلـ همہ ...

اما ...

خیلے وقت استــ مرده امـــ !

خیلے وقت است دلم میخواهد روزه ی سـڪـوت بگیرم

دلم مے خواهد ببـــــــارم ...

و ڪـسے نپرسد چرا ... !

تو چہ می فهمے

ایـטּ روزها اداے زنده ها را در میـــــــآورم ...

اشک ها قطره نیستند!

بلکه کلماتى هستند که مى افتند....

فقط بخاطر اینکه:

پیدا نمیکنند کسى را

که معنى این کلمات را بفهمد...!!!

گــاهــی ..

آنـکـس کـه مـی خـنـدد و مـی خـنـدانـد..

مـیـخـواهـد حـواسـت را از چـشـمـانِ گــریــانـش پــَرت کـنـد ..

آدمياني مانند گل هاي لاله ، زندگي کوتاه در هستي  و نقشي ماندگار در انديشه ما دارند .

مادر پیر شده و آشپزخانه از تنها شدن نگران است …
یقه پیراهن پدر هراسان به آخرین دکمه های بسته شده با دست او خیره شده اند …
فرشته مو سفید خانه مان کوله بارش را بسته …
امروز برایم خاطره اولین روز مدرسه ام را گفت که وقتی وارد کلاس شدم و او میرفت گریه میکردم …
خواستم بگویم آخر مهربان آن روز زجه هایم برای چهار ساعت ندیدنت بود ولی یک عمر ندیدنت را چه کنم ؟؟؟ اما نگفتم …